بهینه سازی جیره غذایی با هدف برآورده کردن کارآمد نیازهای غذایی طیور، در کناربهرهوری اقتصادی مطلوب درسویههای مدرن جوجه های گوشتی و بوقلمون، یکی از بزرگترین چالشهای تولیدکنندگان خوراک طیور امروزی است. بهبود مداوم در افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی، تقاضا برای عناصر معدنی کم مصرف با قابلیت جذب بالا را افزایش داده است. تحقیقات علمی نشان داده است که ِا.ک.و.تریسها یعنی گلیسیناتها ی روی، منگنز، مس و آهن میزان عناصر مورد نیاز مذکوررا به طور مؤثرتری نسبت به منابع معدنی رایج تأمین میکنند. در نتیجه، عملکرد طیورمرتبط با عناصر معدنی کم مصرف، به ویژه در شرایط بحرانی (مانند دوره آغازین، شرایط استرسزا، شرایط بیماری) به طور مؤثرتری پشتیبانی میشوند. چندین پارامتر مربوط به سلامتی در گله با تأمین پایدار روی، منگنز و مس ارتباط نزدیکی دارند. اثرات مثبت تأمین میزان کافی عناصر مذکور بر وضعیت سیستم ایمنی، عملکرد، رشد استخوانها، مفاصل، سلامت پوست و کف پا در منابع علمی مختلف نشان داده شده است . یکی دیگر از مزایای استفاده از ِا.ک.و.تریس ها، کاهش اثرات نامطلوب مس و سایر فلزات بر محیط زیست است. چرا که در مقایسه با اشکال معدنی، میتوان با دوزهای پایینتر و در نتیجه دفع کمتر عناصر مذکور، به عملکرد رشد مطلوب دست یافت.